از معضلات دنیای کارتون

کارتونیستهای جنجالی

واقعیت این که برخی از کارتونیستها چون از قدرت فنی و تکنیکی قابل قبولی برخوردار نیستند و به نوعی از انواع ناخواسته وارد جمع کارتونیستها شده اند برای جبران ضعفهایشان مجبورند راههای زیر را طی کنند. 

1- سایتی ایجاد کنند...بیشتر سایتهای کارتونی را افرادی اداره می کنند که ضعف بارز تکنیکی دارند.

در واقع وجود این گروه زمانی خوب است که به جای اشاعه کارتونهای دست سوم دوستانشان، به آثاری فاخر بپردازند و وجودشان به حال جامعه کارتونیستها مفید است .سطح هر سایت هم از سطح اخبارش قابل تشخیص است.

2-منتقد یا فیلسوف شدن یا نوشتن هم این ضعف را پنهان می کند.

3-مسابقه ای برگزار کنند...مسابقات را نه هنرمندان عظیم الشان که  اطرافیان و گاها غیر کارتونیستهای این خانواده برپا می کنند. 

این مسابقات اگر از سوی انجمنهای رسمی و بزرگ برپا شوند مثل مسابقه ملانصرالدین مفید خواهند بود و الا با جمع آوری دوستان و تقسیم غنایم فقط آفت های کارتون افزایش می یابند.

4- به حرکات ضد استبدادی دست بزنند. 

در هر کشوری افرادی هستند که کمتر از انگشتان دست هستند و به خوبی می توانند بودجه و امکانات جذب کنند و با اعتبارشان افراد را دور هم جمع کنند کارتونیستهای بنجل برای دیده شدن باید به این افراد زحمتکش حمله کنند تا شناخته شوند. این گروه اگر فرق توهین و انتقاد را درک کنند، مفید به حال حرکات تمامیت خواهانه بوده والا موجب دلسردی و در نتیجه خسران کارتون آن کشور می شوند.

5- نق زدن

باید کم کاری خود را گردن کسی بیندازیم. ضعف و عدم موفقیت خودمان را باید به فردی مربوط کنیم و این گونه افراد با تنفری که از دل سیاهشان می جوشد همیشه افرادی را در شهر یا کشور خود مسئول ناکامی خود معرفی خواهند کرد...اگر به جای چند روش فوق این روش را انتخاب کنیم راحت ترین روش برای جبران ضعف تکنیکی خودمان را انجام داده ایم.

به باور من درمبخش یا گاتو...زلات یا موردیلو ...یالاز یا سمپه....کازان یا مارسین ..مولاتیه یا کروگر ...احتیاجی به این بازیها ندارند تا مطرح شوند. آنها با کار خود احترام ما را جلب می کنند .این را هم در نظر داشته باشید که من چند سایت و مسابقه را اداره می کنم و گاهی اسپارتاکوس میشوم ...مینویسم.. ولی نق نمی زنم...