کینو، برنده‌ی جایزه‌ی «پرنس آستوریاس»[1]، برای مسابقه‌ی ارتباطات و انسانیت – 2014

مارلین پهله – می 2014

صحبت کردن درباره‌ی کینو آسان نیست، چراکه تقریباً همه چیز راجع به او گفته شده است. یقیناً تمام آنچه که قبلاً بیان شده، همواره با لحن تحسین و احترام همراه بوده است، بویژه به خاطر تفکرات فلسفی جهان‌شمول او درباره‌ی انسانیت، که به خوبی با زبان طنز تصویری بیان شده‌اند.

چند روز پیش، وی جایزه‌ی اول «پرنس آستوریاس» با موضوع ارتباطات و انسانیت - 2014 را از آن خود کرد. این تنها یکی از بسیار جوایزی است که کینو دریافت کرده، اما بی شک یکی از مهم‌ترین آن‌هاست.

مشتاق بودم این مقاله را بنویسم، یکی به این دلیل که افتخار این را داشتم شخصاً یواخین لاوادو، مشهور به «کینو» را در دوسالانه‌ی طنز کوردوبای آرژانتین در هشتاد سالگی‌اش ملاقات کنم و دیگری این مسئله که بنده هم میهن این فرد هستم، شادی‌ام را دو چندان می‌کرد.

چنین دوسالانه‌ی طنزی در کوردوبا، شهری از آرژانتین، که به طبع ظریف طنز و لطیفه‌های خودجوش مردمانش شُهره است، فرصتی بود برای دیدار غول‌های معاصر کارتون. تعریف از خود نباشد، مجله‌ی موفق طنزمان، «اورتانسیا» تهیه و منتشر شد. بدین‌ترتیب می‌توانستند در کنار بزرگانی همچون کینو، کالوآ، فونتاناروزا، آلبرتا برچیا، پاتریشیا برچیا، مارینو، گول، کریس، روبرتو دی پالما، گارکوچی و ... در خوانش، مباحثه و نمایشگاه‌ها شرکت نمایند. کینو علاقه‌ای به تکریم و بزرگداشت نداشت، حتی از اینکه مردم مدام ازش سوال می‌کردند که چرا دیگر مافالدا[2]را نمی‌کشد، خوشش نمی‌آمد. تنها اینطور پاسخ می‌داد : « دیگر ایده‌ای نداشتم.»

سال‌های زیادی گذشته است و کینو همچنان با مافالدا و نیز با کارتون‌های دیگرش در حوزه‌ی بشریت و ضعف‌ها و ایرادهایش باقیست و دارد ادامه می‌دهد. این کارتون‌های اغلب بدون شرح، گواهی هستند برای مفهوم جهانی «کینویی». مردم هنوز هم از او درباره‌ی مافالدا سوال می‌کنند ، اما این کودک سرکش در دوره‌ی دیکتاتوری در آرژانتین برای «ارتقای جهان» خلق شده است. کینو اکنون معتقد است که هیچ چیز وضعیت را نه بهبود بخشیده و نه بدتر کرده است، همه چیز همانطور است که بود.

آخرین برخورد شخصی من، این بار با مافالدای رنگی و سه بعدی، زمانی اتفاق افتاد که به همراه دخترم ژیمنا و دوست و همکار عزیزم کارلوس بریتو، سرگردان در اطراف بوینس آیرس می‌گشتیم، هیجان زده روی نیمکتی در حوالی سان تلمو نشستیم، جایی که مجسمه‌ی مافالدا برای تمام آن‌ها که می‌آیند کنارش عکس بگیرند، ژست گرفته است و مثل همیشه به آنان که در خوب و بد دنیا موثرند، می‌اندیشد.

• ترجمه‌ی فارسی از انگلیسی توسط : پریسا جدیری / جهت مطالعه‌ی متن اصلی به اینجا مراجعه فرمایید.

1  جایزه‌ی پرنس آستوریاس، مجموعه ای از جوایز سالانه در اسپانیاست که توسط بنیاد پرنس آستوریاس به افراد، اشخاص یا سازمان ها از سراسر جهان که دست آوردهای قابل توجهی در حیطه‌ی علوم، علوم انسانی، و مسائل عامه دارند، اعطا می‌شود. (مترجم )

2  مافالدا نام شخصیتی (دختر کوچک) در مجموعه کمیپ استریپ‌هایی است که توسط کینو، کارتونیست آرژانتینی خلق شده است. یونیسف مافالدا را به عنوان سمبل سخنگوی سازمان یونیسف برای کودکان انتخاب کرده است. ( مترجم )